Stijn Meuris is zijn roots nog niet vergeten. Dat zie je , maar vooral : dat hoor je . Samen met zijn typische oerkreten zijn de Noordlimburgse klanken zijn handelsmerk. En als hij dan in een Maasuithoek van Limburg optreedt , dan zal je het geweten hebben. Een nog groter bakkes en een nog vettigere ao- klank . Nu ja, het kan ook aan het Cultureel centrum van Lanaken gelegen hebben. Och ja, Stijn deed gewoon zijn ding. Maar toch , het was een beetje zonde dat de goedgevonden teksten grotendeels verloren gingen in het eigenwijs geschreeuw. Maar het was -"Meuris, godverdomme, moet da zo hard ?"- zelf die het zo wilde.
Al bij al een degelijk en genietbaar optreden , jammer dat het niet ondertiteld werd.