Vandaag nog eens de piano gestreeld : de witte en zwarte toetsen riepen onweerstaanbaar en ik kon de verleiding niet weerstaan . Ergens in mijn achterhoofd klonk de de titeltrack van “the Sting” . Zolang geleden , maar muziek is zoiets als zwemmen of fietsen: je verleert het nooit. Impulsief zocht mijn rechterhand de juiste startnoot en haast vanzelfsprekend volgde de rest. Een zalig moment van zelf -entertainment. Scott Joplin zou tevreden zijn