“Het gaat me niet” zegt Lotte, echt niet , mijn buik doet zo’n vreselijk pijn.”

“Ja, meisje, wat wil je dat ik nu doe?” pols ik voorzichtig, “een klein pijnstillertje zal wel eventjes helpen.”

“Oké ” zegt ze en legt zich languit op de tweezit in de huiskamer. Intussen maak ik een internetafspraak met de dokter en annuleer de muziekles. Plots springt ze recht en rent vliegensvlug naar het toilet.

Bij haar terugkeer kijkt ze al wat opgelucht : ” Papa, het gaat alweer veel beter. Ik denk dat het medicijntje begint al te werken.” “Trouwens , ” vervolgt ze “als ik iets eet, heb ook minder last van buikpijn …. Mag ik dan nu een snoepje ?”